اصول حسابداری

اصول حسابداری مبنا و قواعد و رهنمودهای حاکم به اندازه گیری، ثبت، طبقه بندی و گزارش نتایج معاملات و عملیات و رویدادهای دارای اثر مالی بر یک موسسه را گویند. اصول حسابداری جنبه ی کاربردی تری نسبت به مفروضات دارند.

اصل بهای تمام شده تاریخی

کالاها و خدماتی که توسط یک موسسه خریداری شده و یا مصرف و فروخته می شود علاوه بر قیمت تحقق یافته در معاملات، ارزشهای گوناگونی چون ارزش واقعی، ارزش جاری، ارزش جایگزینی و غیره دارند. اما در حسابداری قیمت های تحقق یافته در معاملات که اصطلاحا بهای تمام شده یا ارزش تاریخی نامیده می شود مبنای ثبت و ضبط و تهیه گزارشهای مالی قرار می گیرد. طبق اصل بهای تمام شده تاریخی، قیمت دارایی ها باید قیمت نهایی یک دارایی شامل قیمت خرید و هزینه های متعارفی که تا زمان نصب و راه اندازی  استفاده دارایی متحمل شده نیز باشد.

اصل تحقق درآمد

به طور خلاصه، اصل تحقق درآمد در حسابداری بیان می کند زمانی باید درآمد شناسایی شود که دو شرط وجود داشته باشد: اولا معامله ای صورت پذیرفته باشد ثانیا درآمد قابل اندازه گیری باشد. درغیر این صورت نمی توان گفت درآمد تحقق پذیرفته است.

اصل مقابله (تطابق) هزینه ها با درآمدها

طبق این اصل عنوان می شود زمانی که درآمدی شناسایی می شود باید هزینه های مرتبط با آن درآمد را نیز که منجر به کسب درآمد شده اند، شناسایی نمود. بعضی از این هزینه ها ارتباط مستقیم با درآمدها دارند مثل هزینه ی حملی که برای فروش کالا تحمل می شود و بعضی دیگر از هزینه ها به طور کلی در طول دوره کسب درآمد وجود دارند ولی ارتباط مستقیم با کسب درآمد ندارند مثل هزینه استهلاک دارایی.

اصل افشاء

طبق اصل افشا بیان می شود کلیه واقعیت های با اهمیت مربوط به رویدادها و فعالیت های مالی واحد تجاری به شکل مناسب و کامل گزارش شود. برای مثال زمانی که در ترازنامه بدهی ها به بلند مدت و کوتاه مدت تقسیم و مشخص می شوند در جهت رعایت اصل افشا اقدام شده است.

 

 

منبع: کتاب حسابداری مالی مقدماتی، شهرام روزبهانی

مطلب پیشنهادی

گزارش حسابرسان

گزارش حسابرس محصول نهایی حسابرسی در رابطه با حسابرسی صورت های مالی یک واحد مورد …