ارزیابی طرح های صنعتی

مطالعات پیش از سرمایه گذاری، نه تنها از بهترین ابزارها برای اتخاذ تصمیم در زمینه سرمایه گذاری و اجرای پروژه هاست، بلکه باعث انتخاب طرح های مناسب برای استفاده و هدایت بهینه منابع انسانی و مادی در جهت هدف مورد نظر و هرز نرفتن این منابع می شود. به بررسی های دقیق و همه جانبه ای در خصوص امکانات اجرایی و حصول اطمینان از عملی بودن و اجرا شدن طرح، امکان سنجی می گویند. به طور کلی، منظور از ارزیابی صنعتی طرح آن است که اطمینان حاصل شود که طرح از نظر اقتصادی، فنی، مالی و مدیریت بر پایه های صحیح و مستحکمی متکی است. در عمل ارزیابی یک طرح جدید بر اساس مطالعه یک طرح در حال بهره برداری، ساده تر از ارزیابی یک طرح از روی نمونه ی آزمایشی آن است زیرا که سوابق کار یک طرح در حال بهره برداری و تجزیه و تحلیل های فنی و اجرایی آن متکی بر واقعیات است نه حدس و گمان.

منظور از بررسی های طرح از جهت فنی، آن است که مشخصات فنی کالا تعیین شود و لوازم، ماشین آلات، مواد، نیروی انسانی، سوخت، انرژی و سایر عوامل تولید به مقدار، کیفیت و قیمت مناسب برای تولید محصول فراهم باشد. در واقع مراحل ساخت کالا و امکانات فنی ساخت آن مورد مطالعه قرار می گیرد. همچنین یکی از مهمترین بررسی ها در ارزیابی طرح های صنعتی، تعیین محل اجرای طرح است و لازم است محلی انتخاب شود که هزینه تولید و توزیع محصولات سازمان در حداقل ممکن باشد. ازنظر اقتصادی، مسائل بازاریابی و عرضه و فروش محصولات تولیدی مورد بررسی قرار می گیرد و ازنظر مالی بررسی می شود که طرح از نظر هزینه تولید با توجه به بازار و رقبا در چه وضعیتی است و از طریق تحلیل هزینه ها و فایده های تحصیل شده، مقرون به صرفه و سود آور بودن آن مشخص می شود. برای ارزیابی طرح های صنعتی و تعین اولویت و ارجحیت آنها، روش های مالی وجود دارد که متداول ترین آنها عبارت است از: روش دوره بازگشت سرمایه، روش بهره سرمایه یا میانگین بازدهی سرمایه، روش نرخ بازده داخلی (IRR).

منبع: کتاب مدیریت تولید، بابک کاظمی

مطلب پیشنهادی

سیستم تولید به موقع ( Just-In-Time )

یک سیستم تولیدی بسیار هماهنگ که در آن تولید و جابه‏ جایی اقلام یا اجرای …