اصول هفت گانه سرپرستی

اصل ۱ سرپرستی

وظایف و مسئولیت های افراد باید کاملا روشن و مشخص باشد. معمولا وقتی به کسی کاری گمارده می شود، قبل از هر چیزباید بداند از او چه می خواهند و وسایل و ماموریت های او کدامند.

اصل ۲ سرپرستی

افراد باید در انجام وظایف خود هدایت شوند. هرمستخدمی علاقه مند به آگاهی از وقایعی است که در سازمان رخ می دهد و با کار او مرتبط است.

اصل ۳ سرپرستی

کار رضایتبخش مستخدم باید مورد توجه قرار گیرد. افراد وقتی خدماتشان مورد توجه قرار گیرد، بهتر و با علاقه بیشتر کار خواهند کرد.

اصل ۴ سرپرستی

کار نامطلوب باید مورد انتقاد قرار گیرد. انتقاد باید خصوصی باشد و جنبه ی سازندگی داشته باشد. عیب جویی در حضوردیگران ممکن است سبب رنجش سایرین شود.

اصل ۵ سرپرستی

به مستخدمین باید میدان داد تا بتوانند مسولیت های ببیشتر را بپذیرند. سرپرست موفق کسی است که بتواند شخص باکفایتی را جانشین خود نماید.

اصل ۶ سرپرستی

کارکنان باید برای پرورش خود تشویق شوند. سرپرستانی در کار موفق اند که بتوانند افکار افراد تحت سرپرستی خود را به کار بیندازند تا با استفاده از پیشنهادات و عقاید جدید آنان، روز به روز بر حسن جریان کار بیفزایند.

اصل ۷ سرپرستی

محیط کار باید بهداشتی و مصون از هرگونه آلودگی (صوتی، نور و…) باشد. بسیاری از سرپرستان نه تنها در انجام کارهای کم خطر به اصول بهداشتی و مصونیت محیط کار توجهی ندارند بلکه در کارهای خطرناک هم توجهی به مساله مصونیت نمی نمایند.

 

 

منبع: کتاب اصول سرپرستی سازمان، رسول موسویان

مطلب پیشنهادی

راهنمای عملی برای ارتباط میان افراد

راهنمای عملی برای ارتباط میان افراد   راهنمای گوش دادن صحیح به گوینده نگاه کنید. …